ગુજરાતી સાહિત્યની ઉત્તમ રચનાઓ
તેં પૂછ્યો પ્રેમનો મર્મ અને હું દઈ બેઠો આલિંગન, જ્યાં પ્રથમ મેઘ વરસ્યો સરિતાએ તોડ્યાં તટનાં બંધન. કોઈ અગોચર ઈજન દીઠું નયનભૂમિને પ્રાંગણ, હું સઘળી મોસમમાં માણું એક અહર્નિશ ફાગણ; શતદલ ખીલ્યા કામ્ય કમલ પર સૌમ્ય ગીતનું ગુંજન. નીલ વર્ણનું અંબર એમાં સોનલવરણી ટીપકી, વીંધી શ્યામલ ઘટા પલકને અંતર વીજળી ઝબકી. નયન ઉપર બે હોઠ … Read more
મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે, શામળા ગિરધારી, મારી હૂંડી શામળિયાને હાથ રે, શામળા ગિરધારી. રાણાજીએ રઢ કરી, વળી મીરા કેરે કાજ, ઝેરના પ્યાલા મોકલ્યાં રે, વ્હાલો ઝેરના જારણહાર રે, શામળા ગિરધારી! મારી હૂંડી સ્વીકારો મહારાજ રે. સ્થંભ થકી પ્રભુ પ્રગટીયા, વળી ધરિયાં નરસિંહ રૂપ, પ્રહલાદને ઉગારિયો રે, વ્હાલે માર્યો હરણાકંસ ભૂપ રે; શામળા ગિરધારી! મારી … Read more
રોજ સાંજે પંખીઓના મોરચા મંડાય છે વૃક્ષની માલિકી બાબત માગણીઓ થાય છે એક સૂકા પાનની રેખામાં ઠેબાં ખાય છે એ પવન બ્રહ્માંડભરનો ભોમિયો કહેવાય છે? અસ્તરેખા જોઈને સૂરજની, કૂકડાએ કહ્યું, ‘આપના પ્રારબ્ધમાં બહુ ચડઊતર દેખાય છે’ બાલદી, શીશી, તપેલી, પ્યાલું, ડબ્બો, ટોપિયું ફૂલ જ્યાં બોળે ચરણ ત્યાં ફૂલદાની થાય છે ક્યાંક તો જાતો હશે, એમ … Read more
હજુ અંધાર આઘો થાય એવો એક રસ્તો છે, જુઓ સામે ત્યાં દુશ્મનના ઘરે એક જલતો દીવો છે. મને પણ ખ્યાલ છે કે બંધ છે વરસોથી એ બારી, નિખાલસતાથી કહું છું કે ફકત ધક્કો જ ખાવો છે. કવિતામાં કોઇ ક્યાં કૈંજ પોતીકું લઈ આવ્યા? હકીકતમાં તો આ સઘળું “કોઇ પડઘાનો પડઘો છે.” ન કર તું વાત … Read more
एक दिन जब बहुत अलसाने के बाद आँखे खोलीं, खिड़की से झरते हल्के प्रकाश को बुझ जाते देखा एक छोटे बच्चे से नन्हे सूरज को आते-जाते देखा नीचे झाँककर देखा हँसते–खिलखिलाते, लड़ते-झगड़ते पड़ोस के बच्चे प्रातः के बोझ को ढोते पाँवों की भीड़ पर स्वर एक भी सुनाई नहीं पड़ा या यूँ कहूँ कि सुन … Read more