ગુજરાતી સાહિત્યની ઉત્તમ રચનાઓ
ક્યાં લગ રૂઠયા રહેશો સાજણ ! આવો, આષાઢી નભના તમને સમ નામ તમારું લઈ જળની જીભ કહૈ “ભીંજાવાની મ્હોરી છે મોસમ” વીજલડીની દોરી છટકી, ને વાદળનો ઊંધો વળ્યો રે કોશ મારો કુબો ભોં ભેગો કર્યો તો યે જળનું ઘટ્યું ના સ્હેજે જોશ લોહીમાં વળ ખાતાં વમળો લો, શમી ગયાં, ગયાં ઊકલી કૈ કામ સંભાર્યા એ … Read more
એકાંત મેડી હું તું રાત ઘૂઘવે પંખીયુગલ એકાંત મેડી હું તું રાત મૌન સહરા પરે ચંદ્ર એકાંત મેડી હું તું રાત વાસંતી મ્હેકે ભ્રમર એકાંત મેડી હું તું રાત હાલકડોલક સાગરી વમળ એકાંત મેડી હું તું રાત ઝળૂંબે ગગન-ભીની-ધારા એકાંત મેડી હું તું રાત રૂઠે વીંચે પંખ પતંગ એકાંત મેડી હું તું રાત વરસે ઝરમર … Read more
ઊછળી રહી છે કંચુકીમાં રાતની કુમાશકંપી રહી છે ગાલમાં જાસૂદની રતાશ ફૂંકાયું છે શરીરમાં તોફાન ફાગણી…સ્પર્શુ છુ જ્યાં જરાક તારા દેહના પલાશ લસર્યા કરે છે આંગળી મસૃણ* શૃંગથી…ઘૂંટાય છે રંગોમાં લીલી રાતની ભીનાશ ગ્રીવાથી.. સ્કંધથી… વહે સુંવાળી પીઠ પર.. ….ને મારામાં ભળે છે સરિતકેશની ભીનાશ પંખી ન થૈ શકાય કે ડૂબી શકાય નહિઆ કેવી ખળખળે … Read more
સગપણ કેવા રે બંધાયાં નહીં સોય નહીં દોરો તોયે, કઈ રીતે સંધાયા …. કોણે વાવ્યાં બીજ હદયની કયારીમાં માયાનાં કોણે અંતરના અમરતથી જતન કર્યા કાયાનાં તાણા- વાણા અલગ છતાંયે, વસ્ત્ર બની સંધાયાં ….સગપણ…… માણસ તો ભૈ લોભ – મોહને લાલચનો છે ભારો પણ ભીતરમાં સત્ય – પ્રેમ – કરુણાનો છે સથવારો લાગણીઓને તારે તારે, હૈયાં … Read more
મને માણવાની આવે મજા : કે એકરાર કરતો નથી. જેમાં કાલનો કોઈ હોય ભાર એવો પ્યાર કરતો નથી. આ રાતના અંધારાના સમ : વફાને હું જાણતો નથી. હું તો ઊજવું છુ મારી મોસમ : કે પ્રેમને હું નાણતો નથી. હું તો પળપળમાં ગળાડૂબ જીવું કે ઇંતેજાર કરતો નથી જેમાં કાલનો કોઈ હોય ભાર એવો પ્યાર … Read more