ગુજરાતી સાહિત્યની ઉત્તમ રચનાઓ
મજહબની એટલે તો ઈમારત બળી નથીશયતાન એ સ્વભાવે કોઈ આદમી નથી. તકદીર ખુદ ખુદાએ લખી પણ ગમી નથી,સારું થયું કે કોઈ મનુજે લખી નથી. ત્યાં સ્વર્ગ ના મળે તો મુસીબતનાં પોટલાં,મરવાની એટલે મેં ઉતાવળ કરી નથી. કેવા શુકનમાં પર્વતે આપી હશે વિદાય,નિજ ઘરથી નીકળી નદી પાછી વળી નથી. શ્રદ્ધાનો હો વિષય તો પુરાવાની શી જરૂર?કુરઆનમાં … Read more
ધીરે ધીરે મારે આંગણ ઊતરે છે અંધારાં,આ છાનાછપનાં કોના પગરવના છે ભેદી ભણકારા…ધીરે ધીરે મારે આંગણ… રોજરોજ મારા ફળીયેથી એકેક સૂરજ બુઝાતો,ફડફડ થતો દીવો જીવનો, એવો વાયરો વીંઝાતોરગરગ ઊભા જન્માંતરના જીવલેણ મૂંઝારા.. ધીમે ધીમે ઓરા આવી ઊભાછે કાળા પડછાયા,શ્વાસ ઊભા છે ચિઠ્ઠી લઈને આકળવિકળ થઇ રઘવાયા,કાળજ ઉપર તડફડ થાતા પીડાના છમકારા… અંધારા ઊતરિયાં છાનાં અજવાળાં … Read more
બને કે આપણી સમજણમાં ભેદ હોઈ શકે!તું જેને મુક્તિ ગણે છે એ કેદ હોઈ શકે! દિવસ રૂપાળો અને રાત કાળી ભમ્મર છે,શું પ્રકૃતિમાં વળી રંગભેદ હોઈ શકે? પ્રથમ એ માની લો કે આભ એક ચાદર છે,પછી સિતારા બધા એના છેદ હોઈ શકે! પલાંઠીવાળીને બેઠું છે તત્ત્વ જે – એનુંઆ સૃષ્ટિ કદાચિત નિવેદ હોઈ શકે! તમારું … Read more
ફૂલ કેવળ એ જ વિશ્વાસે ઊગેકે સૂર્ય સાંખી લેશે મારું ઊગવુંશીશ હું ઉંચકીશ તો આકાશબેઅદબી કે ગુનો નહીં ગણે… ફૂલ કેવળ એ જ વિશ્વાસે ઊગેકે હું ઝૂલું તો ઝૂલવા દેશે પવન-ડારા નહીં દ્યે,બોજ મારી મ્હેકનો તોસ્હેજ પણ એને નહીં લાગે. ફૂલ કેવળ એ જ વિશ્વાસે ઊગેકે હું પછી થાકું ને ટપ દઈને ખરુંતો ધૂળએની વ્હાલસોયી … Read more