પનઘટે છલકાતી ગાગર સાંભરેદી’ ઊગે ને રોજ સહિયર સાંભરે છેડલો ખેંચી શિરામણ માંગતોવાસીદું વાળું ને દિયર સાંભરે ત્રાડ સાવજની પડે ભણકારમાં,રાતના થરથરતું પાધર સાંભરે ઢોલિયે ઢાળું હું મારો દેહ ને,બાથમાં લઈ લેતી નીંદર સાંભરે સાંજ ટાણે સાદ ફળિયામાં પડે,આંખડી મલક્યાનો અવસર સાંભરે કાંબિયું ખખડે ને હું ચોંકી ઊઠું,ઝાંઝરો રણકે ને જંતર સાંભરે તાણ ભાભુજીએ કીધી’તી … Read more

આછી જાગી સવાર, નિંદરની મધુ કુંજ થકી ને સ્વપ્નલોકની પાર. – આછી પારિજાતના શરણે ન્હાઈ કોમલ એની કાય, વ્યોમ આયને જેની છાઈ રંગ રંગની ઝાંય; ઑઢ્યો પાલવ સાગરજલનો છલછલ નીલનિતાર – આછી લહર લહર સમીરણની વાતી કેશ ગૂંથતી જાણે, અંબોડામાં શું મદમાતી અભ્ર-ફૂલને આણે; કે જેનો ઊડતાં પંખીન કલરવ માંહી બહાર – આછી ભુવનભુવનનાં ઉજ્જવળ … Read more

સાદ પાડું છું ક્યારનો હું કોને? હું કોને? જે નથી એને પૂછું છું : છો ને? તું છો ને? તું છો ને? સદીઓની સદીઓથી મેં એને પાડેલા સાદનો ખડકલો આ પર્વત સામે વહેરાઉં હું, તેનાં સાહેદ : એક હું, બીજી કાળની આ કરવત વહેરાતાં ઝીણી ઝીણી વહેર પડી એનું નામ રણ છે, ને રેતી છે, … Read more

ભેદ ભાષાનો ન કેવળ, ભાવનાનો ફર્ક છે, કર્મ સમજીને કરો તો કર્મ, નહિતર વર્ક છે.

કેટલા ખામોશ છે ? કારણ હશે; દૂઝતા હૈયે કોઈના વ્રણ હશે !   આંખ ઊંચી પણ નથી થાતી હવે, ઊંઘનું કે ઘેનનું કારણ હશે !   રંગ ચહેરા પર ફરી આવી ગયો, એક ક્ષણની એ ખુશી કારણ હશે!   એમ પાલવશે નહીં હારી ગયે, ઝેરનું પણ કઇંક તો મારણ હશે !   કેમ સાકી જામ … Read more