કૈલાશ પંડિત

વ્હેતા પવનથી બારણું, ઊઘડી ગયું હશે !શમણું કોઈ સવારમાં, સરકી ગયું હશે ! રોપી ગયો તો હું કદી; જે મારા હાથથી.એ વૃક્ષ તારા આંગણે ઊગી ગયું હશે ! ઝાકળ થઇને ફૂલમાં, બેસી ગયું પછી.એનું સ્મરણ સવારમાં, છલકી ગયું હશે ! બેસી રહ્યુંતું પાળની કોરે પતંગિયું.સંભવ છે કોઈ ફૂલ ત્યાં ડૂબી ગયું હશે ! દરિયાની ભીની … Read more