વતન એટલે – નટવર કુબેરદાસ પંડ્યા

વતન એટલે છેવટે તો એક છાંયડી;
છાંયડીને બાનો ચહેરો :
વતનને બાનો ચહેરો;

ઘર એટલે તુલસીનું માંજેરવાળું કૂંડું,
કૂંડામાં સાંજનો દીવો,
દીવો એટલે શીળી આભા,
આભાને બાનો ચહેરો,
ઘરને બાનો ચહેરો;
પર્વ એટલે બાના હાથનો સાથિયો,
સાથિયો એટલે
ઉમરા આગળના કંકુના મોટા ચાંલ્લા,
ચાંલ્લો એટલે બાના ભાલનું અખંડ સૌભાગ્ય,
ચાંલ્લાને બાનો ચહેરો;
પર્વ એટલે બાનો ચહેરો,

દિવાળી એટલે દેવનું ઘર,
દેવના ઘરમાં ચાળણી-ઢાંક્યો અખંડ દીપ,
અખંડ દીપને બાનો ચહેરો,
દિવાળીને બાનો ચહેરો,
સમય એટલે ભીની નીકવાળી ગલી,
ગલી એટલે વીતેલા બાળપણના ઓઘરાળા,
ઓઘરાળામાં બાનો ચહેરો;
સમયને બાનો ચહેરો,
વતનને બાનો ચહેરો. – નટવર કુબેરદાસ પંડ્યા