કૌન ખુદા થા કૌન થા બંદા અમને તો એ યાદ નથી
કૌન મિટ ગયા કૌન બુલંદા અમને તો એ યાદ નથી.
કઈ તલપ ને કોની ઝંખા, અમને તો એ યાદ નથી
કઈ ટોચ ને ગુંજયા શંખા અમને તો એ યાદ નથી
આંખો જેવા ક્યા સીમાડે, અમે જ ઊભા રહી ગ્યા આડે
ખુદ પર ક્યારે ગઈ’તી શંકા અમને તો એ યાદ નથી
ક્યારે અમને ખબર જડયા’તા, પરમાણુ ક્યારે પરખ્યા’તા
ક્યારે ભેદ લિયા અકબંધા અમને તો અમને એ યાદ નથી
આછા રે ઊઘડયા અણસારા, ઊકલ્યા રે ઊકલ્યા આકારા
પલકારામાં લ્હેર્યા ઝંડા અમને અમને તો એ યાદ નથી
પછી તો જળ સાતે ય વટાવ્યાં ઓળખઅંતર ચીરી બતાવ્યાં
સળગાવી સોનાની લંકા અમને અમને તો એ યાદ નથી
દ્રાખવાખ અરુ સાખ મીટ ગઈ સૂરદાસસે આંખ મિલ ગઈ
મટી ગયા જોયાના ડંખા અમને તો એ યાદ નથી
(બેઠો છું તણખલા પર – 86)
![](https://www.kavyadhara.in/wp-content/uploads/2019/06/64270857_419219068924787_4352272063923224576_n-768x1024.jpg)
![](https://www.kavyadhara.in/wp-content/uploads/2019/04/સમેટાઈને-તારી-સામે-બેસી-જઈશપરભુડા...-કે-ઝંઝાવાતની-રજૂઆત-દીવા-જેવી-કરવી-છે-લલિત-ત્રિવેદી.png)