એ જ ટોળાથી અલગ પડતા નથી,
જાતને ક્યારેય જે મળતા નથી.
શું કહું એને, કૃપા કે અવકૃપા ?
પાંદડાં આ વૃક્ષનાં ખરતાં નથી !
ચીસ સાંભળતા નથી, એવું નથી,
પણ હવે લોકો જ ખળભળતાં નથી.
એવું થોડું છે ગમીએ સર્વને,
જેમ આપણને ઘણાં ગમતાં નથી.
એવું શું ફેક્યું સરોવરમાં તમે ?
કાં હજુયે નીર આછરતાં નથી !!
વ્યર્થ છે ખોબો ધરી નિત ઊભવું,
એમ કાંઈ પથ્થરો ઝમતા નથી.
રાકેશ હાંસલિયા
