ફૂલ તો વળી બાગ મૂકીને ફરવા ચાલ્યું જાય
ફોરમ એને ખોળવા ભમે, આકળવિકળ થાય !
ભમરો પૂછે, કળીઓ પૂછે: પાંદડા રહે ચૂપ;
ડાળીઓ એવી બ્હાવરી-જાણે ખોઈ નાખ્યાં હોય રૂપ !
ફૂલ તો વળી બાગ મૂકીને ફરવા ચાલ્યું જાય !
ફોરમ એને ખોળવા ભમે, આકળવિકળ થાય !
ઝીણી ઝીણી પગલી પડે ફૂલ તો ચાલ્યું જાય,
પડછાયામાં પાંખડી એની પાંખો જેવી થાય !
આંગણે નેહાબેન ઊભેલાં જોઇને રાજી થાય,
હરખમાં ને હરખમાં કાંઈ, આંખો મીંચી જાય !
વાળ તો લહેરાતા હોય : ફૂલને ગમી જાય!
સાવ ધીમેથી કૂદકો મારી ફૂલ એમાં છૂપાય !
ફૂલ નેહાને એકલી મૂકી ક્યાંય હવે ના જાય,
ફોરમ એને ખોળવા ભમે આકળવિકળ થાય !
