રાધાનું નામ જરીક લીધું જ્યાં વ્રજમાં
ત્યાં માધવની વેણું ઉઠી વાગી
બંસીના સૂરોથી ગ્હેકયાં કૈં મોરલાં
ને,રાધા પણ ઝબકીને જાગી…
મારા રૂદીયામાં તારી ઝાંખીની ઝંખના
ને,રહું આઠે પ્રહર હું આનંદમાં
અભરખાના વન તો અડાબીડ ઉગ્યાં
તને પામવાં દોડું વૃંદાવનમાં
ગોકુળ ,મથુરાની આવજામાં ક્યાંથી
દ્વારિકાની લગની તને લાગી….
કોયલ સમ બંસીનાં મધુર ટહુકારે
મ્હેકીં ઉઠ્યું વાંસવન
રાધાના રોમરોમે કૃષ્ણના વિરહથી
વ્યાકુળ થૈ ગ્યું તન,મન
રાજા રણછોડ ક્યારે વૃજમાં પધારશો
રાધાની અરજી અનુરાગી…
વિનોદ માણેક, ‘ચાતક’
